வாசகர்களை, எழுத்தாளர்களாக, பங்களிப்பாளர்களாக மாற்றும் விகடனின் ‘My Vikatan’ முன்னெடுப்பு இது. இந்தக் கட்டுரையில் இடம்பெற்றுள்ள கருத்துகள் அனைத்தும், கட்டுரையாளரின் தனிப்பட்ட கருத்துகள். விகடன் தளத்தின் கருத்துகள் அல்ல – ஆசிரியர்
முதல் அத்தியாயம்: காதலின் தொடக்க ஒலி
நிச்சயதார்த்தம் நடந்த அந்த பொன்னான நாளில், விதியின் தூதுவனாக என் உயிர் நண்பன் வெங்கடேஷ் அவதரித்தான். என் மொபைல் எண்ணை மணப்பெண்ணின் மென்மையான கைகளில் கொடுத்தபடி, “இவன் பெண்களுடன் பேசுவதில் கொஞ்சம் கூச்சப்படும் நல்லவன்! நீயே முதலில் அழைத்துப் பேசு” என்று என் இரகசியத்தை அன்புடன் வெளிப்படுத்தினான். அந்த நண்பனின் புன்னகையிலேயே எங்கள் வருங்கால மகிழ்ச்சியின் முதல் அறிகுறிகள் தெரிந்தன.
அந்த காலகட்டத்தில் தொலைபேசி கட்டணங்கள் தங்கம் போல் விலை மதிப்பு கொண்டவை. ஆனால் காதலின் முன்னிலையில் எல்லா விலைகளும் காற்றில் பறக்கும் இலைகள் அல்லவா?
சில நாட்கள் பொறுமையாக காத்திருந்தபின், அவருடைய முதல் அழைப்பு என் காதுகளை வந்தடைந்தது – வெறும் மூன்று நிமிடங்கள் மட்டுமே. ஆனால் அந்த மூன்று நிமிடங்களிலேயே என் வாழ்க்கையின் திசையே முற்றிலும் மாறிப்போனது.
என் மனதில் பல வருடங்களாக குடிகொண்டிருந்த கூச்சம், அவருடைய தேன் கலந்த குரலில் முற்றிலும் கரைந்து போனது. அவருடைய இதயம் நிறைந்த சிரிப்பு என் காதுகளுக்கு வானத்திலிருந்து இறங்கிய இனிமையான இசையானது.
இரண்டாம் அத்தியாயம்: அன்பின் மௌன செய்தி
நாட்கள் மெல்ல மெல்ல கடந்து செல்ல, எங்கள் பேச்சின் கால அளவு மூன்று நிமிடத்திலிருந்து மூன்று மணிநேரமாக படிப்படியாக வளர்ந்தது. காதல் இப்படித்தான் மெல்ல மெல்ல பூத்து, இதயத்தில் ஆழமாக வேரூன்றுவதோ?
ஆபீஸ் முடிந்து கிளம்பும் அந்த தங்க நேரத்தில், அவருடைய தொலைபேசிக்கு மூன்று மணி ஒலிகள் – அது எங்கள் இதயங்களின் ரகசிய மொழியாக மாறியிருந்தது. ‘கிளம்பிவிட்டேன், என் அன்பே’ – அந்த மௌனத்தின் கவிதையில் இத்தனை ஆழமான அர்த்தம்!
சில நிமிடங்களில் அவருடைய குரல் மீண்டும் என் காதுகளை ஆசீர்வதிக்கும். பேசிக்கொண்டே பஸ்ஸில் ஏறும் நான், அந்த வாகனம் எங்களைச் சுமப்பதில்லை என உணர்ந்தேன் – எங்கள் காதலே அதைச் சுமந்து செல்கிறது என்பதை அறிந்தேன்.
மூன்றாம் அத்தியாயம்: பசுமையின் காதல் பாதை
மூன்று கிலோமீட்டர் பசுமை நிறைந்த அந்த அழகிய சாலை – ஒரு கையில் சைக்கிள், மறுகையில் அன்பின் கம்பி. இருபுறமும் கைகட்டி வரவேற்கும் பெரிய மரங்கள், தென்றலில் குழைந்து ஆடும் வண்ணமயமான பூக்கள், தங்க நெல்வயல்களின் அலைகடல்.
காற்று என் கன்னத்தைத் தொடும்போது அது அவருடைய அன்பின் மென்மையான தொடுதல், பறவைகளின் இனிமையான கூவல் எங்கள் காதல் பாடலின் பின்னணி இசை. நான் வெறும் சைக்கிள் ஓட்டிக் கொண்டிருக்கவில்லை – கனவுகளின் வெண்மையான சிறகுகளில் பறந்து கொண்டிருந்தேன்.
நான்காம் அத்தியாயம்: எஸ்.டி.டி கடை – அன்பின் ஆலயம்
வீட்டில் சுதந்திரமாக பேச முடியாத அந்த நேரங்களில், அந்த சிறிய எஸ்.டி.டி கடை என் புனிதமான கோவிலாக மாறிவிடும். சாதாரண பிளாஸ்டிக் நாற்காலி அரச சிம்மாசனமாக, மீட்டரின் டிக் டிக் சத்தத்தை விட பல மடங்கு வேகமாக துடிக்கும் என் இதயம்.
பைசா பைசாவாக விழும் காசின் கணக்கு, ஆனால் அவருடைய குரலை கேட்கும் தீராத ஆசை – அது எல்லா கணக்குகளையும், எல்லா கவலைகளையும் மறக்கவைத்துவிடும்.
அவருடைய தொலைபேசி பில் சில மாதங்களில் பத்தாயிரம் ரூபாயைத் தாண்டியது – எங்கள் காதலின் நிதி லெட்ஜர்! என் மாமனார் அந்த பில்களைப் பார்த்து முதலில் லேசான அதிர்ச்சி, பின்னர் அன்பான, புரிந்துகொள்ளும் புன்னகை.
அவருடைய அந்த மௌனமான அங்கீகாரம், அந்த இதயம் நிறைந்த புரிதல் – அதற்கு உலகில் எந்த நன்றியும் போதுமானதாக இருக்காது.
ஐந்தாம் அத்தியாயம்: முழு நிலவின் கதை
ஒரு பூர்ணிமை இரவு, அவர் தன் உறவினர் வீட்டில் தங்கியிருந்தார். குடும்பம் முழுவதும் மூன்று மணிநேர சினிமா பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் வேளையில், அவருடைய அழைப்பு வந்தது.
சினிமா மூன்று மணிநேரம் ஓடியது, ஆனால் எங்கள் இதயம் நிறைந்த உரையாடல் அதற்கும் அப்பால் தொடர்ந்தது. திரையில் கதை முடிவுக்கு வந்தது, ஆனால் எங்கள் இதயங்களில் புதிய, அழகிய கதை எழுதப்பட்டுக் கொண்டிருந்தது.
எந்த குறிப்பிட்ட நோக்கமும் இல்லாமல் நாங்கள் பேசினோம். வார்த்தைகளின் பரிசுத்த வழியே ஆத்மார்த்தமாக ஒருவரை ஒருவர் அறிந்து கொண்டோம். அது உலகின் மிக அழகான மௌனத்தையும், மிக இனிய இசையையும் ஒரே நேரத்தில் அளித்தது.
ஆறாம் அத்தியாயம்: ஏழு மாதங்களின் மாயம்
நிச்சயதார்த்தத்திற்கும் திருமணத்திற்கும் இடையில் கிடைத்த ஏழு தங்க மாதங்கள் – காதலின் ஏழு ராகங்கள், ஏழு வண்ணங்கள், ஏழு அழகிய கனவுகள்.
கணக்கிலடங்காத மணிநேரங்கள் பேசினோம். நேரில் சந்தித்தது வெறும் இரண்டு முறை மட்டுமே – ஆனால் குரல்களின் பரிசுத்த வழியே இதயங்கள் எத்தனை ஆயிரம் முறை சந்தித்தன!
அந்த தொலைபேசி உரையாடல்கள் எங்களை முற்றிலும் ஒன்றாக்கியது. இரு அந்நிய இதயங்கள் ஒரே தாளத்தில் துடிக்க ஆரம்பித்தன. வார்த்தைகளின் புனித வழியே நாங்கள் ஒருவரின் ஆத்மாவை இன்னொருவர் தொட்டுணர்ந்தோம். தொலைவில் இருந்தும் நெருக்கம், பார்க்காமலே பார்வை, தொடாமலே தொடுதல் – காதலின் அற்புதம் இது தான்.
காதலின் கவிதை – இதயங்கள் பாடும் இசை
எங்கள் திருமணம் குடும்பங்களின் சாதாரண ஏற்பாட்டின் விதையாக விதைக்கப்பட்டது, ஆனால் அது இரு ஆத்மாக்களின் அன்பு மழையில் நனைந்து, உலகின் மிக அழகான காதல் மலராக மலர்ந்தது.
அந்த தென்றல் தழுவிய தங்க ஏழு மாதங்களும், உயிரை உருக்கிய அந்த தேன்சொல் நிரம்பிய தொலைவுரையாடல்களும் தான், கடமையெனும் விலங்கை அன்பெனும் அழகிய அணிகலனாக மாற்றிய காதலின் கவிதை நிறைந்த அதிசயமாக விளங்கியது.
இன்று என் உள்ளம் கவிதையாக பூக்க விரும்பும் இந்த புனித உண்மையை உங்கள் இதயங்களில் விதைக்கிறேன் – காதல் என்பது வெறும் கணத்தின் உணர்ச்சி அல்ல, அது உயிரின் மிக பரிசுத்தமான புனித யாத்திரை.
இந்த புனித பயணத்தில் நாம் உள்ளங்கள் இணைந்து பயணிக்கும் ஒவ்வொரு தருணமும் தேவலோக இசையாக எதிரொலிக்கிறது, நம் ஆன்மாக்களில் தங்கெழுத்துகளால் பொறிக்கப்பட்ட ஒவ்வொரு அனுபவமும் அமிர்த முத்துக்களாகவும், காலத்தை வென்ற அழியாத பொக்கிஷங்களாகவும் ஒளிர்கின்றன.
இதுதான் திருமணம் என்னும் புனித யாகத்தின் மகோன்னத பரிமாணம் – இரண்டு தனித்த உயிர்கள் வெறும் நியதிகளால் மட்டுமின்றி, ஒன்றுக்கொன்று சமர்ப்பணம் செய்துகொண்ட இதயங்களின் தன்னிச்சையான பூர்ண அர்ப்பணத்தால், ஒரே ஆத்மாவாக, ஒரே மூச்சாக, ஒரே கனவின் கவிதையாக இணைந்து என்றென்றும் நிலைத்து நிற்பது.
“காதல் என்பது இரு இதயங்களின் சந்திப்பு மட்டுமல்ல – அது இரு ஆன்மாக்களின் ஒன்றிணைவு”
விகடனில் உங்களுக்கென ஒரு பக்கம்…
உங்கள் படைப்புகளைச் சமர்ப்பிக்க – my@vikatan.com என்ற மின்னஞ்சலுக்கு அனுப்புங்கள்!
ஏதோ ஓர் ஊரில், எங்கோ ஒரு தெருவில் நடந்த ஒரு விஷயம்தான் உலகம் முழுக்க வைரலாகிறது. உங்களைச் சுற்றியும் அப்படியொரு வைரல் சம்பவம் நடந்திருக்கலாம்… நடந்துகொண்டிருக்கலாம்… நடக்கலாம்..! அதை உலகுக்குச் சொல்வதற்காகக் களம் அமைத்துக் கொடுக்கிறது #MyVikatan. இந்த எல்லையற்ற இணையவெளியில் நீங்கள் செய்தி, படம், காணொளி, கட்டுரை, கதை, கவிதை என என்ன வேண்டுமானாலும் எழுதலாம். ஃமீம்ஸ், ஓவியம் என எல்லாத் திறமைகளையும் வெளிப்படுத்தலாம்.
