ஜெர்மனியில் உள்ள லீப்ஜிக் பல்கலைக்கழகத்தின் ஓரியன்டல் மற்றும் மத ஆய்வுகள் துறை பேராசிரியர் ரெஸா தலேபி (Reza Talebi), குளோபல் வாய்சஸ் தளத்தில் எழுதிய கட்டுரையின் மொழிபெயர்ப்பு.
மரணத்தின் விளிம்பில் நீங்கள் இருக்கும்போது, உயிர்வாழ்வதற்கும் மரணத்துக்கும் இடையே வெறும் சில விநாடிகள் மட்டுமே உள்ளபோது, உங்கள் முன்னால் நிற்பவர் நண்பரா, எதிரியா, குற்றவாளியா, நிரபராதியா, வலிமையான நபரா, அல்லது பலவீனமானவரா, இளம்பெண்ணா என்பது முக்கியமல்ல. அந்த நொடியில், உயிர்வாழ்வது மட்டுமே முக்கியம்.
ஓரியானா ஃபல்லாசியின் “நத்திங் அண்ட் சோ பி இட் (Nothing and So Be It)” நூலில், பல்வேறு போர்முனைகளில் உள்ள படைவீரர்கள் ஒரு வெட்கக்கேடான, ஆனால் ஆழமான மனித உணர்வுகளை மீண்டும் மீண்டும் விவரிக்கிறார்:
தங்களுக்கு பதிலாக ஒரு தோழன் கொல்லப்பட்டபோது உண்டான நிம்மதி, மகிழ்ச்சி கூட.
அதாவது, “தோட்டா என் நண்பனைத் தாக்கியபோது, அது எனக்கு நடக்கவில்லை, என நான் மகிழ்ந்தேன். அவன் இறந்து நான் உயிர்வாழ்ந்ததற்கு கேவலமாக உண்மையாக மகிழ்ந்தேன்,” என்று ஒரு வீரர் கூறியுள்ளார்.
ஃபல்லாசி தானும் இதேபோன்ற ஒரு தருணத்தை விவரிக்கிறார்: துப்பாக்கிச்சூடு நடைபெற்றுவந்த கிராமவாசிகள் தலைக்கு மேலாக ஒரு ராணுவ ஹெலிகாப்ட்டர் பறக்கும்போது, மற்றவர்கள் இறந்தாலும் தான் உயிர்பிழைக்க வேண்டும் என்று பிரார்த்தனை செய்ததை நினைவுகூர்ந்தார்.
இதுதான், தற்போது நாம் நிற்கும் இடம்.
இஸ்ரேலிய பிரதமர் பெஞ்சமின் நெதன்யாகு, ஈரானின் அணு ஆயுதத் திட்டத்தைத் தடுக்கும் பெயரில் ஈரான் மண்ணில் நேரடி ராணுவத் தாக்குதல்களை தீவிரப்படுத்தும்போது, கெர்மி, தப்ரிஸ், மற்றும் ஹமதானில் உள்ள சுபாஷி ஆகிய இடங்களில் உள்ள ரேடார் தளங்கள் தாக்கப்பட்டுள்ளன.
இந்தத் தாக்குதல்களில் பல வான்பாதுகாப்பு மற்றும் விமானப்படை அதிகாரிகள், அத்துடன் பல பொதுமக்கள் பலியாகியுள்ளனர். மற்றும் பொதுமக்களின் உடைமைகள், உள்கட்டமைப்புகள் சேதமடைந்துள்ளன.
மொசாட் உளவாளிகளைப் பயன்படுத்தி நடத்தப்பட்ட இந்தத் தாக்குதல்கள் பயங்கரமான விளைவுகளை உண்டாக்கியுள்ளன. ஈரானின் உளவுத் துறையில் ஆழமான ஊடுருவலால் இது சாத்தியாமகியிருக்கிறது. இந்த தாக்குதல்கள் ரஷ்யாவுக்கு எதிரான உக்ரைனின் டிரோன் தாக்காகுதல்களை முன்மாதிரியாகக் கொண்டவை.
டிரோன்கள், மைக்ரோ-டிரோன்கள், மற்றும் `ஸ்பைக்’ ஏவுகணைகள் 20-க்கும் மேற்பட்ட மூத்த ஈரானிய ராணுவ தளபதிகளை கொன்றன. உளவுத்துறை மிகவும் ஆழமாக ஊடுருவி, தாக்குதல்களுக்கு பல மாதங்களுக்கு முன்பே இந்த தளபதிகளின் குடியிருப்புகள், சந்திப்பு அறைகள் மற்றும் தூங்கும் இடங்கள் இருந்த இடங்களை துல்லியமாகக் கண்டறிந்திருக்கின்றன.
தாக்குதலுக்குப் பிறகு மைக்ரோ-டிரோன்களை ஏற்றிச் செல்லும் லாரிகள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டிருப்பது, ஈரானின் பாதுகாப்பு அமைப்புகளில் மொசாட்டின் ஊடுருவலின் பயங்கரமான அளவை அடிக்கோடிட்டுக் காட்டுகிறது.
ஈரானின் அணு மற்றும் இராணுவ தளங்கள் தீவிரமான தாக்குதலுக்கு உள்ளாகியுள்ளன. ஈரான் சுமார் 5,000 வான்பாதுகாப்பு நிலைகளையும், கிட்டத்தட்ட நூறு நிலத்தடி வசதிகளையும் (underground facilities) பராமரிப்பதாக கூறப்பட்டாலும், அதில் கோந்தாப் (அராக்), ஃபோர்டோ, மற்றும் நடான்ஸ் போன்ற முக்கிய தளங்கள் இலக்கு வைக்கப்பட்டுள்ளன. இஸ்ரேலியர்கள் நடான்ஸின் மேற்பரப்பு வசதியை முற்றிலுமாக அழித்து, இஸ்ஃபஹானில் கணிசமான சேதத்தை ஏற்படுத்தியுள்ளனர்.
கடந்த வார இறுதியில், இஸ்ரேலிய தாக்குதல்கள் எரிபொருள் சுத்திகரிப்பு ஆலைகள் மற்றும் ஆற்றல் உற்பத்திக்கான உள்கட்டமைப்புகளையும் தாக்கி, ஈரானை நெருக்கடிக்கு தள்ளி அச்சுறுத்தியுள்ளன.
தெஹ்ரான், பந்தர் அப்பாஸ், மற்றும் அபாதான் ஆகிய இடங்களில் உள்ள சுத்திகரிப்பு ஆலைகள் மீதான இஸ்ரேலின் தாக்குதல்கள் ஒரு பரந்த திட்டத்தை குறிக்கின்றன: இராணுவ தளவடங்கள் மட்டுமே இலக்கு அல்ல, பொதுமக்களுக்கு நேரடியாக வலியை ஏற்படுத்துவதும் திட்டத்தின் பகுதியே!
நெதன்யாகுவின் நோக்கம் ஈரானின் அணு உள்கட்டமைப்பை அழிப்பதிலிருந்து, தொடர்ச்சியான குண்டுவீச்சு மற்றும் உளவியல் போர் மூலம் நாட்டின் முதுகெலும்பை உடைப்பதற்கு மாறியிருப்பதாக தோன்றுகிறது. இந்த உத்தியை நாம் முன்பு காசா, லெபனான், மற்றும் சிரியாவில் பார்த்திருக்கிறோம்.
ஆனால் ஈரான், சிரியா இல்லையே. இஸ்ரேல் இப்போது ஈரானுக்குள் உள்நாட்டு மோதலை உருவாக்குவதற்கான வாய்ப்புகளை உருவாக்க முயல்கிறது. இது 90 மில்லியன் மக்கள் கொண்ட ஒரு நாடு. இன, மத, மற்றும் அரசியல் பிளவுகளால் குறிவைக்கப்பட்டுள்ளது.
குர்திஸ்தான் மற்றும் பலுசிஸ்தானில் உள்ள ஆயுத எதிர்ப்பு குழுக்கள், மில்லியன் கணக்கான ஆப்கான் அகதிகள், மற்றும் ஐஎஸ்ஐஎஸ்-கொராசான் என்ற அச்சுறுத்தல் ஆகியவை ஈரானின் உள்நாட்டு பலவீனங்களை ஆபத்தான அளவுக்கு வெளிப்படுத்தியுள்ளன. மத்திய அரசு, சமத்துவமின்மை மற்றும் எதிர்ப்பை எதிர்கொள்வதற்கு பதிலாக, அடக்குமுறையை பெரிதும் நம்பியுள்ளது.
பதிலாக, ஈரான், இஸ்ரேலின் மேம்பட்ட பாதுகாப்பு அமைப்புகள் மற்றும் பிராந்திய ஒருங்கிணைப்பு இருந்தபோதிலும், இஸ்ரேலின் சில பகுதிகளை இலக்கு வைத்து பதிலடி டிரோன் மற்றும் ஏவுகணை தாக்குதல்களை தொடங்கியது.
இஸ்ரேல் இப்போது அமெரிக்காவை இந்த மோதலுக்குள் இழுப்பது போல் தோன்றுகிறது, இருப்பினும் இத்தகைய தீவிரமயமாக்கலுக்கு சட்டப்படி காங்கிரஸின் ஒப்புதல் தேவைப்படுகிறது. ஆயினும், நெதன்யாகுவின் இறுதி நோக்கம் அணு செறிவூட்டலை நிறுத்துவதற்கு அப்பாற்பட்டதாக இருக்கலாம். இது ஈரானை தரைமட்டமாக்குவதாக இருக்கலாம்.
தெளிவாகச் சொல்லவேண்டுமென்றால், வான்வழித் தாக்குதல்களால் மட்டும் ஈரானின் அணு ஆயுதத் திட்டத்தை முற்றிலுமாக அழிக்க முடியாது. ஆனால், ஈரானை சமூக சரிவு மற்றும் உள்நாட்டு அமைதியின்மை நோக்கி தள்ளுவதன் மூலம், உள்நாட்டிலிருந்து ஆட்சி மாற்றம் சாத்தியமாகிறது.
அதே நேரத்தில், ஈரானிய அரசு அரசியல் விளைவுகளை கையாள விரும்பவில்லை அல்லது முடியவில்லை போல் தோன்றுகிறது. சமூகம் பிளவுபட்டுள்ளது: சிலர் வீழ்ந்த இஸ்லாமிய புரட்சிகர காவல்படை (IRGC) தளபதிகளுக்கு துக்கம் அனுஷ்டிக்கின்றனர், மற்றவர்கள் கொண்டாடுகின்றனர். இந்தப் பிளவை தீர்ப்பதற்க்கு பதிலாக, அரசு அடக்குமுறை, கைதுகள், மற்றும் எதிர்ப்பை அமைதிப்படுத்துதல் ஆகியவற்றை தொடர்கிறது.
மொசாட் ஊடுருவலின் அதிர்ச்சியூட்டும் ஆதாரங்கள் இருந்தபோதிலும், தெஹ்ரான் தனது பாதுகாப்பு அமைப்பை மறு மதிப்பீடு செய்யத் தவறிவிட்டது. அரசியல் கைதிகள் இன்னும் சிறையில் உள்ளனர். தெருக்கள், குறிப்பாக பெண்களுக்கு எதிராக, காவல்படுத்தப்படுகின்றன. நல்லிணக்கத்திற்கு எந்த அறிகுறியும் இல்லை.
முரணாக, பல ஈரானியர்கள், ஆட்சியின் மீதான தங்கள் குறைகள் இருந்தபோதிலும், வெளிநாட்டு இராணுவ தலையீட்டை எதிர்க்கின்றனர். படையெடுப்பை எதிர்கொண்டபோது ஒரு தற்காலிக ஒற்றுமை உணர்வு இருந்தது.
ஆனால், தொடர்ச்சியான அரசாங்க முறைகேடுகள் மற்றும் சர்வாதிகாரத்தின் மத்தியில் இந்த பலவீனமான ஒருமைப்பாடு நீடிக்க முடியாது.
இந்தப் பிளவைத்தான் இஸ்ரேல் தனது அடுத்த நகர்வில் பயன்படுத்திக்கொள்ளக்கூடும்: வெளிப்புற அழுத்தத்தை உள்நாட்டு வெடிப்பாக மாற்றுவது; ஒரு அமைதியான ஆட்சி மாற்றத்தை அமல்படுத்துவது.
ஒருவேளை, ஈரானின் இளைய தலைமுறையினர், போர் மற்றும் குண்டுவீச்சின் கொடுமைகளை அறியாதவர்கள், ஆரம்பத்தில் நெதன்யாகுவை தங்கள் ஒடுக்குமுறை அரசுக்கு எதிரான வெளிப்புற எதிர்சக்தியாக கருதியிருக்கலாம்.
ஆனால், வான்வழித் தாக்குதல்கள் வீடுகளை தரைமட்டமாக்கி, குழந்தைகளை கொல்லும்போது, ஆக்கிரமிப்பு இராணுவம் அமைதியையோ அல்லது ஜனநாயகத்தையோ தராது என்பது படிப்படியாக தெளிவாகிறது.
தெஹ்ரானில் குழந்தைகளின் மரணங்கள், அவர்களின் பெற்றோரின் சித்தாந்தம் எதுவாக இருந்தாலும், ஒரு வேதனையான உண்மையை வெளிப்படுத்துகின்றன: ‘ஆக்கிரமிப்பு அரசாங்கங்களுக்கும் மக்களுக்கும் இடையே வேறுபாடு காட்டாது.’
தற்போதைய குடியரசு கொடுங்கோன்மை கொண்டது, ஆம், ஆனால் நெதன்யாகு அதைவிட மிகவும் இரக்கமற்றவர். சிலர் அவரை ஈரானிய மக்களின் நண்பராக சித்தரிக்க முயல்கின்றனர். அந்தக் கதை பொய்யானது. இதை நாம் லெபனான், ஈராக், காசா ஆகிய இடங்களில் பார்த்திருக்கிறோம். இது “மனிதாபிமான குண்டுவீச்சு” என்று வெளிப்படுத்தப்படும் ஒரு பொய்.
தெஹ்ரானின் தவறான கணக்கீடுகளாலும், நெதன்யாகுவின் லட்சியத்தாலும் தூண்டப்பட்ட இந்தப் போர், மக்களுக்கு இடையேயான போராக மாறும் அபாயத்தை கொண்டுள்ளது. இது ஒவ்வொரு ஈரானியருக்கும்—துர்க், குர்து, பாரசீகர், லோர், அரபு, அல்லது பலுச் உள்ளிட்டோருக்கும் ஒரு துயரமாக இருக்கும்.
நீண்ட காலமாக ஒடுக்கப்பட்ட அனைவரும் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்: உண்மையான மாற்றம் மேலிருந்தோ அல்லது வெளிநாட்டிலிருந்தோ வராது. அது உள்நாட்டிலிருந்து வர வேண்டும்.
அரசாங்கங்கள் மக்கள் இனி தங்களுக்கு ஆதரவாக இல்லை என்பதை உணர்ந்து, அவர்களை நோக்கி திரும்ப வேண்டிய நேரத்தில் மாற்றம் வருகிறது. அமைதி மேற்கத்திய நாடுகளில் தொடங்குவதில்லை, மாறாக உள்நாட்டில் நீதியுடன் தொடங்குகிறது. இஸ்ரேல் அணு சக்தி தளங்களை மட்டும் தாக்கவில்லை, மாறாக தனது நிறுவப்பட்ட கோட்பாட்டை மீண்டும் பின்பற்றி, வேண்டுமென்றே குழந்தைகளை இலக்கு வைத்தது.
முக்கியமான இராணுவ இடங்களில் நடத்தப்பட்ட தாக்குதல்களின் காட்சிகளை வெளியிட மறுத்தபோதிலும், இஸ்ரேல் ஈரானிய ஏவுகணைகளால் தாக்கப்பட்ட கட்டடங்களின் படங்களை ஒளிபரப்பி, தன்னை பாதிக்கப்பட்டவராக சித்தரித்தது.
கதை தெளிவாக இருக்கிறது: இராணுவ ஆக்கிரமிப்பை மறைத்து, பொதுமக்களுக்கு ஏற்பட்ட சேதத்தை முன்னிலைப்படுத்தி, பரிதாபத்தைப் பெறுவது. ஆனால் நேர்மையாக இருப்போம், தெஹ்ரானில் உள்ள அரசாங்கத்திற்கு எந்த நியாயமும் இல்லை என்று நான் ஒப்புக்கொள்ளவில்லை என்றாலும், இஸ்ரேல் எனது எதிர்காலத்தை தீர்மானிக்க எந்த நியாயத்தையும் நிச்சயமாக ஏற்கவில்லை.
நானும் என்னைப் போன்றவர்களும், ஒரு போர்க்குற்றவாளியின் கைகளால் அல்லாமல், நாங்களே எங்கள் விதியை வடிவமைக்க முடியும், வேண்டும். இஸ்ரேலின் ஈரான் மீதான போர் தடுப்பதற்காக இல்லை. இது ஈரானின் உள்கட்டமைப்பை முடமாக்குவது, அதன் சமூகத்தை பிளவுபடுத்துவது, மற்றும் நாட்டை உள்நாட்டு வெடிப்பு நோக்கி தள்ளுவது பற்றியது.!
– பேராசிரியர் ரெஸா தலேபி
